Jeszcze do niedawna technologia 3D w zaciszu domowym wydawała się czymś odległym i nieosiągalnym. Do czasu. Dziś jest ona dostępna , dla każdego i naprawdę działa. Postaramy się przybliżyć tę technologię, opisać w jaki sposób generuje się obraz 3D oraz w jaki sposób ją odbieramy.
Pierwsze dostępne w sprzedaży detalicznej i do użytku domowego telewizory 3D wypuściła na rynek firma Samsung. Już wkrótce możemy spodziewać się produktów, z technologią 3D, takich firm jak Sony, LG, Toshiba, i Panasonic (ten ostatni wydał już nawet 152-calowy telewizor plazmowy 3D!). Telewizor to jednak nie wszystko. Jest on odpowiedzialny za generowanie obrazu 3D, lecz by widz mógł się cieszyć wszystkimi efektami, w tym przestrzennością, potrzebne będą okulary. Na pewno każdy pamięta okulary 3D z jednym szkłem czerwonym, a drugim niebieskim. Wspomniane okulary niczym nie przypominają tych, jakie klient będzie musiał zakupić (niestety nie są dodawane do telewizorów w komplecie, nie licząc firmy Panasonic, która oferuje w komplecie 2 pary okularów!).
{gallery width=100 height=100}stereo/3d-rzut.jpg{/gallery}
Istnieją dwa rodzaje okularów 3D. Pierwsze to migawkowe okulary aktywne. Technologia ta opiera się na naprzemiennym wyświetlaniu obrazów na ekranie telewizora (dla każdego oka odrębnie), natomiast okulary wtedy naprzemiennie odsłaniają lewe bądź prawe oko. Dla niektórych osób może być widoczne delikatne, bądź nawet całkiem irytujące smużenie, pomimo iż telewizory 3D odświeżają obraz w tempie 200Hz. Okulary tego typu wymagają zasilania - można je podłączyć bezpośrednio pod telewizor lub naładować przy pomocy portu USB. Ceny na chwilę obecną (czerwiec 2010) plasują się w granicach 500-800 złotych. Posiadają jeden minus. Dla niektórych odbiorców męczą wzrok, w wyniku wspomnianego wyżej naprzemiennego dopuszczania obrazu.
Drugim typem okularów, wykorzystywanych w 3D, są okulary polaryzacyjne wykorzystujące technologię pasywną. Najczęściej stosowane są w kinach i stworzone są z filtrów polaryzacyjnych. Pierwsza klatka filmu przechodzi przez pierwszy filtr w telewizorze, z kolei następna, lekko przesunięta, przez drugi. Obie następnie trafiają do ekranu. Wynikiem tego jest widzenie obrazów konkretnym okiem, klatki dedykowanej dla właśnie tego oka (lewe lub prawe). Filtry polaryzacyjne są pionowe i poziome. W przeciwieństwie do poprzedniego rodzaju okularów nie wymagają one zasilania i niezauważalny jest efekt jakiegokolwiek migotania. Niestety również posiadają minusy tj.: w skutek naprzemiennej emisji klatek niższa rozdzielczość obrazu (w przypadku transmisji Full HD do 540 linii), oraz znacznie słabsza głębia kolorów z większego kąta widzenia.
Czas przejść do tematu jak tworzony jest obraz 3D. Generuje go zastosowanie stereoskopii, która de facto nie tworzy prawdziwego obrazu przestrzennego tylko oszukuje nasz mózg. Ludzkie oczy rejestrują obraz płaski. W momencie, gdy połączymy dwa obrazy, względem siebie lekko przesunięte, i uwzględnimy kąt widzenia, który jest różny dla każdego oka, podczas oglądania tych obrazów powstaje efekt 3D. Percepcja wzrokowa oszukuje mózg i możemy się cieszyć głębią przestrzeni.
Drugim sposobem tworzenia efektu 3D jest metoda anaglifowa. Metoda ta była wykorzystywana w starszych książkach i komiksach. Dwa lekko przesunięte obrazy, z których jeden jest zabarwiony na czerwono a drugi na niebiesko, i w tej sytuacji stosuje się okulary z czerwonym i niebieskim szkłem.
Istnieją również mniej znane i raczej rzadziej wykorzystywane metody tworzenia obrazu 3D, takie jak ColorCode - opierająca się na kodowaniu kolorów dzięki nieznacznej kontroli zmiany w sygnale wideo. Jest również metoda wykorzystująca zaawansowane i bardzo kosztowne filtry grzebieniowe RGB bazująca na niewielkiej zmianie kolorów dla każdego z oka. Niestety nie są one wykorzystywane przy realizacji domowych zestawów 3D. Ostatnią, trzecią metodą, jest Parallax Barrier. Jak sama nazwa wskazuje, polega na blokowaniu paralaksy tzn. rozdzieleniu fizycznym pikseli dla obojga oczu. Niestety tego typu zastosowanie wymusza na widzu oglądanie tylko i wyłącznie na wprost odbiornika, ale za to bez okularów. Metoda ta jednak nie nie będzie miała zastosowania w sprzedaży komercyjno-detalicznej, ponieważ samo oglądanie byłby niewygodne i niepraktyczne.
Miejscem, gdzie 3D ma szansę również się zadomowić, są karty graficzne obsługujące najnowsze gry komputerowe. Firma nVidia wprowadziła do sprzedaży dwie karty graficzne obsługujące moduły 3D. Po zakupie okularów oraz odpowiedniego monitora, gracze mogą cieszyć się głębią oraz efektem przestrzenności.
Kupując sprzęt obsługujący technologię 3D należy nie zapominać o odpowiednim okablowaniu oraz oprawie audio. Kable powinny spełniać standard HDMI 1.4, obsługujący sygnał 3D. Z kolei gdybyśmy pragnęli wzbogacić wrażenia audio, niezastąpiony tu będzie dobry ampli tuner obsługujący już w pełni wideo oraz audio 3D.
Niewątpliwie technologia 3D jest przyszłością domowych zestawów kina domowego. Dzięki niej zupełnie zmienią się przeżycia podczas oglądania ulubionych filmów, serialów, kreskówek i wszelkiego typu programów. Pozostaje tylko poczekać na szerszą gamę produktów do wyboru, by każdy znalazł odpowiadający mu sprzęt.
